محمد رضا بذرگر افزود: بقاياي بنا حاکي از آن است که بنا ساخته شده از مصالح بومي و موجود در طبيعت پيرامون شامل قطعات سنگ لاشه و ملات گچ و ساروج است .
وي تصريح کرد: احتمالاً داراي پلان مستطيل شکل بوده است در برخي قسمت‌ها بقاياي ديوارها به ارتفاع بين 5/1 تا 2 متر نيز مي رسد . سفال‌هاي سطح به رنگ هاي قرمز، خاکستري و نخودي بوده و قابل مقايسه با سفال‌هاي تپه تل سفيدک حاجي آباد است.
بذرگر با بيان اينکه قطعات سفال مربوط به قسمت هاي لبه , بدنه و کف ظروف است ،اضافه کرد: سفالينه ها داراي پخت مناسب بوده و ماده چسبنده و شاموت آنها ازنوع معدني و شن است.
وي ادامه داد: اکثر ظروف از نوع خشن و فاقد تزئينات است . اين اثر داراي کاربرد حفاظتي و نظامي بوده است. قله محل استقرار برج، تقريباً به صورت منفرد از سمت شمالي به جنوب ادامه يافته و دو سمت شرق و غرب آن را زمين هاي کشاورزي احاطه کرده است.
بذرگر گفت: ارتفاع کوه نسبت به زمين هاي اطراف چيزي حدود 40 متر است . ساختار کوه به صورت رسوبي و آهکي است.
وي افزود: در بخش غربي اثر بعد از عبور از زمين هاي کشاورزي قله سياه کوه واقع شده است. پيرامون اثر تقريباً خشک و فاقد پوشش گياهي است .
بذرگر خاطرنشان کرد: براساس سفال‌هاي سطحي و مقايسه سفالينه ها با تپه سفيدک حاجي آباد اين اثر متعلق به دوران ساساني است .
وي گفت : اين اثر در بهار 1388 توسط کارشناسان باستان شناس اين اداره شناسايي و اقدامات ثبتي آن مهيا شده است و هم اکنون پس از طي مراحل و تشريفات قانوني به شماره 27638 مورخه 1 آذرماه 88 در فهرست آثار ملي ايران جاي گرفته است.
ياد آور مي‌شود ؛ شهرستان زرين دشت به مرکزيت شهر حاجي آباد در جنوب شرقي استان فارس قرار دارد و با توجه به موقعيت جغرافيايي زرين دشت ،تحولات تاريخي بر آن تاثير گذاشته است . زرين دشت به عنوان جزءکوچک سرزمين پارس قديم سرزميني که محل خيزش و شروع سلسله بزرگ تاريخ ايران باستان يعني ساسانيان است محسوب مي شود و وجود سايت‌ها و محوطه هاي مربوط به اين دوره خودگواه اين مدعا است.
براساس مستندات و کاوش‌هاي باستان شناسي که در چند مرحله در زرين دشت به خصوص به همت و تلاش‌هاي مرحوم دکتر آذر نوش در منطقه اي معروف به تل سفيدک و ديگر آثار اين منطقه انجام گرفت نشان مي دهد منطقه در دوره ساسانيان داراي اهميت فوق العاده اي بوده است. /104
انتهای پیام/
